Praca ta bada związek między stylem przywiązania a strategiami radzenia sobie. Jest to interesujące z jednej strony dla podstawowych badań nad radzeniem sobie. W swojej teorii przywiązania Bowlby mówi o "modelach roboczych", które ksztaltują się już we wczesnym dzieciństwie na podstawie doświadczeń związanych z przywiązaniem. Te wewnętrzne modele robocze mogą stanowic próbę wyjaśnienia obecności, braku lub rodzaju strategii radzenia sobie stosowanych przez ludzi. Niepewny styl przywiązania jest uważany za czynnik podatności na problemy psychiczne. W badaniach klinicznych osób z zaburzeniami psychicznymi stwierdzono znacznie zwiększoną liczbę osób z niepewnym stylem przywiązania. Związek ten może byc szczególnie wyraźny u pacjentów kliniki psychosomatycznej. W oparciu o te ustalenia można by ewentualnie dostosowac kursy lub interwencje dotyczące radzenia sobie ze stresem do indywidualnych potrzeb, a tym samym zwiększyc ich skutecznośc, na przyklad poprzez większe uwzględnienie aspektów emocjonalnych i związanych z przywiązaniem.