Podejście instytucjonalne oparte na agencjach podkreśla rolę podmiotów zdolnych do wplywania na struktury zgodnie z wlasnymi interesami. Podobnie literatura dotycząca regulacji proponuje istnienie czterech strategii regulacyjnych, opartych na względnym udziale podmiotów spolecznych reprezentujących sektor publiczny i prywatny. Jednak elementy instytucjonalne i regulacyjne - koncepcje, normy i prawa - są nadal niespójne i sprzeczne, jeśli chodzi o regulowanie zrównoważonego rozwoju organizacji. Skutkuje to rozbieżnościami w procesie instytucjonalizacji zrównoważonego rozwoju, a także niepewnością co do uzasadnionych zachowań oczekiwanych od organizacji. W tym kontekście niniejsza rozprawa miala na celu zidentyfikowanie idealnej (najbardziej uzasadnionej) strategii regulacyjnej do kontrolowania i kierowania zrównoważonym rozwojem, a także wplywu cech spoleczno-kulturowych na indywidualne przekonania, które wspierają tę legitymizację. Ponieważ wybór mechanizmów regulacyjnych jest obowiązkiem państwa, w badaniu przepytano czlonków wladzy ustawodawczej w miastach o różnych profilach.