Zaopatrzenie w wodę w kanale Hirakud (wschodnie Indie) nie jest wystarczające, aby zaspokoic zapotrzebowanie na wodę do nawadniania upraw niemonsunowych. W skali roku zaopatrzenie w wodę z kanalu jest w stanie zaspokoic jedynie 54% zapotrzebowania na wodę do nawadniania przy 90% prawdopodobieństwie przekroczenia (PE). W związku z tym, w celu zlagodzenia deficytu wody do nawadniania, wody gruntowe są uważane za dodatkowe źródlo. W celu zbadania zachowania wód gruntowych przeprowadzono quasi-trójwymiarową symulację przeplywu wód gruntowych za pomocą programu Visual MODFLOW. Ponadto przeprowadzono polączone modelowanie symulacyjno-optymalizacyjne w celu określenia maksymalnego dopuszczalnego pompowania wód gruntowych. Następnie opracowano optymalny model alokacji gruntów i zasobów wodnych w celu określenia optymalnego wzorca upraw zapewniającego maksymalny roczny zwrot netto. Wyniki modelowania sugerują, że roczne zyski netto z tego obszaru można zwiększyc odpowiednio o 51,3 i 12,5% przy poziomach 10 i 90% PE, przyjmując optymalne wzorce upraw i optymalne strategie pompowania. Przyjęcie optymalnych wzorców upraw i optymalnych strategii pompowania jest zdecydowanie zalecane dla zrównoważonego zarządzania dostępnymi gruntami i zasobami wodnymi komendy kanalu.