W celu zmniejszenia ubóstwa z trwalymi rezultatami, w ciągu ostatnich kilku dekad zachodnie organizacje zapewnily środki na zainicjowanie projektów spolecznych w Afryce, a w szczególności w Burundi. Niestety, wyniki tych programów i projektów często zatrzymywaly się pod koniec okresu finansowania. Niniejsze badanie jakościowe, obejmujące liczne studia przypadków, analizuje, w jaki sposób inicjowane i wspierane z zewnątrz projekty grup oszczędnościowych na rzecz rozwoju spoleczności w Burundi można bylo przeprowadzic od zależności do niezależności. Ze wstępnego i osiowego kodowania wylonily się cztery glówne wnioski: potrzeba uwzględnienia kluczowych czynników kontekstowych, potrzeba przejścia od szkolenia opartego na umiejętnościach do transformacyjnego uczenia się, potrzeba przejścia od tradycyjnego hierarchicznego przywództwa do konstruktywistycznego przywództwa relacyjnego oraz potrzeba wykorzystania procesów opartych na wzajemności. Wyniki te zostaly wykorzystane do stworzenia dynamicznego modelu zrównoważonego rozwoju spoleczności.