Książka koncentruje się na nowatorskim, nieformalnym trybie szkolenia dzieci od najmlodszych lat w zakresie przedsiębiorczości, ze szczególnym uwzględnieniem Ilorin, stolicy stanu Kwara w Nigerii. Zaobserwowano, że ten tryb szkolenia zlagodzil wysoką stopę bezrobocia w stanie do tego stopnia, że sąsiednie stany, takie jak Oyo, Osun, Kogi i Niger, zaczęly pożyczac ten pomysl. W książce zauważono, że rodzice w stanie Kwara, z których większośc to muzulmanie, dobrowolnie i świadomie zaangażowali swoje dzieci (plci męskiej i żeńskiej) w wieku od pięciu do piętnastu lat w naukę umiejętności jeszcze w szkolach podstawowych i wczesnych szkolach średnich, aby sprostac wyzwaniom związanym z bezrobociem w Nigerii. Ten ruch zostal uznany za zmianę paradygmatu wśród muzulmanów, którzy dotychczas preferowali edukację kwantową od edukacji zachodniej. Niedawne zaangażowanie muzulmańskich dzieci plci żeńskiej w szkolenie w zakresie przedsiębiorczości zostalo również uznane za pożądany rozwój, który czyni to badanie aktualnym. ten model przedsiębiorczości jako dążenie do rozwiązania wyzwań związanych z bezrobociem byl postrzegany jako rdzenny i nietypowy w Nigerii na poludnie od Sahary. powyższe powody byly motywacją do napisania tej książki.