W książce zbadano rolę tradycyjnych autorytetów w zarządzaniu konfliktami etnicznymi i ich rozwiązywaniu w dystryktach East Gonja i Kpandai w pólnocnym regionie Ghany. W badaniu zastosowano metodę studium przypadku. Badana populacja obejmowala wodzów, liderów opinii, liderów mlodzieżowych, agencje rządowe i pozarządowe zainteresowane budowaniem pokoju i rozwojem w dwóch dystryktach. Zastosowano celową technikę doboru próby 28 respondentów do badania. Wykorzystano zarówno dane pierwotne, jak i wtórne. W wywiadach z respondentami wykorzystano przewodniki do wywiadów poglębionych. Do organizacji i analizy danych przyjęto analizę treści, analizę przypadków i analizę indukcyjną. Badanie ujawnilo, że źródla gwaltownych konfliktów etnicznych między historycznie niescentralizowanymi grupami etnicznymi a ich scentralizowanymi sąsiadami w dystryktach są zakorzenione w spuściźnie kolonialnej i polityce, a także wzmocnione przez globalizację. Czynniki te niewątpliwie wplynęly na konflikty. Większośc aktorów konfliktów etnicznych w dystryktach East Gonja i Kpandai angażowala wszystkie zwaśnione grupy etniczne, ale politycy i elity spoleczne pogarszaly sytuację.