Patogeny przyczepiają się do nasion na różnych etapach. Roślina macierzysta zakażona patogenem może zarazic nasiona poprzez swój system naczyniowy lub części kwiatowe; podczas przetwarzania nasion oraz w trakcie transportu, zbiorów, przechowywania, przechowywania nasion i mlócenia. Przenoszenie z nasion na sadzonki lączy w sobie zdolnośc patogenu do przetrwania poza nasionem żywiciela, rozmnażania się na żywicielu oraz rozprzestrzeniania się i przenoszenia na tkanki roślinne. Po przedostaniu się patogenu do rośliny skuteczna infekcja może nastąpic tylko wtedy, gdy między patogenem a żywicielem nawiąże się relacja pasożytnicza. Relacja pasożytnicza (interakcja kompatybilna) prowadzi do rozwoju objawów, podczas gdy interakcja komensalna (interakcja niekompatybilna) prowadzi do reakcji nadwrażliwości (HR), która jest formą mechanizmu obronnego rośliny. Praca ta zostala przeprowadzona w Zimbabwe w celu zbadania przenoszenia izolatów Pseudomonas syringae pv. z nasion na rośliny, aby ocenic znaczenie nasion jako glównego źródla inokulum dla bakteryjnej zarazy soi (Glycine max). Zwrócono również uwagę na utajony wzrost patogenu w roślinie, który potwierdzono w niektórych roślinach bezobjawowych.