W opracowywaniu receptury i warunkach przetwarzania granulek diklofenaku sodowego zastosowano metodę projektowania czynnikowego jako technikę optymalizacji. Niniejsze badanie obejmuje projektowanie i ocenę nie musujących granulek diklofenaku sodowego o doskonalych wlaściwościach przeplywowych. W recepturze nie musujących granulek diklofenaku sodowego kąt naturalnego usypu byl zmienną zależną (o doskonalej plynności), a stężenia spoiwa (powidonu K-30) i środka poślizgowego (stearynianu magnezu) byly dwiema zmiennymi niezależnymi wybranymi na dwóch różnych poziomach. Za pomocą podejścia czynnikowego utworzono równanie wielomianowe Y= B0 + B1X1 + B2X2 + B12X1X2. Wykorzystując równanie wielomianowe, wybrano trzy nowe receptury i przeprowadzono badania w celu oceny korelacji między odpowiedziami eksperymentalnymi a przewidywanymi. Uzyskano dobrą korelację między wartościami eksperymentalnymi a przewidywanymi. Praca byla również ukierunkowana na przeprowadzenie badania porównawczego zastosowania projektu czynnikowego z wykorzystaniem oprogramowania i bez niego oraz na przedstawienie zalet i wad tych metod.