Hazard jest coraz bardziej rozpowszechnioną praktyką na calym świecie. Obecnie zaburzenie hazardowe jest uznawane za uzależnienie behawioralne w DSM-5 ze względu na wiele podobieństw z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych. W rezultacie w ostatnich latach przetestowano szereg hipotez neurobiologicznych. W tym celu przeprowadziliśmy przegląd literatury w bazie danych PubMed przy użyciu następujących slów kluczowych: "Neurobiologia" "Zaburzenie hazardowe" "Hazard" i "Patologiczny hazard". Uwzględniono 27 artykulów, z których 15 dotyczylo hazardu z perspektywy neuroobrazowania, 7 neurochemii, a 5 terapeutycznych implikacji mechanizmów neurobiologicznych. Badania te wykazaly, że mechanizmy związane z hazardem to dysfunkcja obwodów mózgowych "ukladu nagrody", szczególnie w prążkowiu i brzuszno-przyśrodkowej korze przedczolowej. Badania te podkreślily również centralną rolę dopaminy i receptorów dopaminowych, a także ukladów noradrenergicznych, serotoninergicznych, glutaminergicznych i opioidowych w genezie tego zaburzenia.