Celem niniejszej pracy jest zaprojektowanie i zbadanie zlączy opartych na porowatych materialach pólprzewodnikowych α-Fe2O3 i TiO2 przy użyciu metod elektrochemicznych. Początkowo porowaty TiO2 zostal wytworzony przy użyciu polimeru jako środka strukturyzującego, a jego wplyw na cienkie warstwy TiO2 zostal przeanalizowany. Temu etapowi towarzyszyly badania strukturalne, morfologiczne i optyczne w celu określenia optymalnych warunków otrzymywania porowatych warstw. Następnie zoptymalizowano tworzenie warstw α-Fe2O3 poprzez elektrodepozycję. Na koniec oceniono wydajnośc utworzonych materialów i polączeń, badając degradację modelowego barwnika, blękitu metylenowego, w zależności od rodzaju zastosowanego fotokatalizatora.