Żyjemy na progu nowej ery pedagogicznej. Sztuczna inteligencja, daleka od bycia odleglą obietnicą, już zamieszkuje nasze klasy, urządzenia i umysly. Nie chodzi tylko o automatyzację czy wydajnośc, ale o glęboką transformację procesu nauczania i uczenia się. To, czego jesteśmy świadkami, to pojawienie się hiperedukacji: ekosystemu, w którym nauczyciele, algorytmy, dane, emocje i wirtualne światy wspólistnieją w czasie rzeczywistym, rekonfigurując nasze praktyki edukacyjne, etykę i cele. Ta książka narodzila się z radykalnie aktualnego pytania: jak ksztalcic w teraźniejszości, która już wydaje się przyszlością? Odpowiedź, a raczej mapa, rozwija się w tych rozdzialach. Każdy z nich bada jedną z krytycznych krawędzi tej cichej rewolucji: od spersonalizowanych nauczycieli kognitywnych, przez soczewki, które odczytują zaangażowanie uczniów, po sale lekcyjne z robotami spolecznymi, neurofeedback, rozszerzoną rzeczywistośc i analitykę predykcyjną porzucania nauki. Ponieważ jeśli coś pozostaje, to jest to ludzki cel edukacji: ksztaltowanie krytycznych, autonomicznych, kreatywnych i etycznych podmiotów.