Postac dziecka jest tak często obecna w dzielach literatury pięknej. Ich często trudne okoliczności sprawiają, że są ujmującymi postaciami, wzbudzającymi litośc i pobożnośc oraz sklaniającymi do glębokiej refleksji nad ich czasami nietypowymi podróżami, aby zrozumiec odpowiedzialnośc doroslych za męczeństwo doświadczane przez te kruche istoty, w ich często heroicznym życiu, nawet gdy są zdruzgotane. Niniejsze studium analizuje różne oblicza dziecka w literaturze afrykańskiej, w szczególności dziecka rozdartego między różnymi kulturami, które go niszczą, sieroty, która szuka drogi pośród przemocy nieprawego świata, oraz dziecka mieszanej rasy, niosącego ciężkie brzemię mieszanej rasy spoleczeństwa niezdolnego do zaakceptowania różnic, które czynią je tym, czym jest, zamieniając je w nic więcej niż skazę, której wszyscy odmawiają uznania za częśc wszystkich.