"De Idyllen van Messina" (Duits: Idyllen aus Messina) is een verzameling gedichten die Nietzsches passie voor poëzie laten zien. In deze verzen verkent hij verschillende filosofische thema's, waaronder de aard van schoonheid, de ervaring van eenzaamheid en de zoektocht naar betekenis. Deze verzameling werd gecomponeerd tijdens Nietzsches verblijf in Messina, Italië, en weerspiegelt zijn poging om zijn filosofische ideeën uit te drukken door middel van lyrische poëzie. Een idylle is een kort gedicht dat het rustieke leven op een geromantiseerde manier beschrijft, geschreven in de stijl van de korte pastorale gedichten van Theocritus, de Idyllen. Tolstoj en veel andere Europese schrijvers uit die tijd probeerden deze oude schrijfstijlen nieuw leven in te blazen. Deze verzameling werd in 1882 gepubliceerd in Leipzig, Duitsland, door de uitgeverij E.W. Fritzsch. Dit is een nieuwe vertaling uit van dit originele Duitse manuscript uit 1882 met een nieuw nawoord van de vertaler, een tijdlijn van Nietzsches leven en werk, een index met beschrijvingen van zijn kernbegrippen en samenvattingen van zijn complete oeuvre. Deze vertaling is ontworpen om de leunstoelfilosoof in staat te stellen zich te verdiepen in het werk van Nietzsche, zonder dat hij een fulltime academicus hoeft te zijn. Het taalgebruik is modern en helder, met vereenvoudigde zinsconstructies en dictie om Nietzsches complexe taal en argumenten zo toegankelijk mogelijk te maken.