"Aldus sprak Zarathustra" (Duits: Also sprach Zarathustra) is een van Nietzsches beroemdste en invloedrijkste werken en beschrijft de filosofische reis van de profeet Zarathustra die de mensheid wil onderwijzen over de Übermensch en de eeuwige herhaling van alle dingen. Het boek is een verkenning van thema's als macht, vrijheid en de transformatie van menselijke waarden door Nietzsche gemythologiseerde en geabstraheerde ideale mens. Deze filosofische roman is duidelijk een nabootsing van Voltaire's Zadig, en volgt de historische figuur Zarathustra terwijl hij reist en een nieuwe filosofie onderwijst die ontworpen is om de mensheid te redden van het dreigende nihilisme na de dood van god. Dit transhumanistische perspectief stelt dat menselijkheid (inclusief alle moraliteit) een ziekte is die moet worden opgegeven. Dit werk, geschreven tussen 1883 en 1885, is een fundamentele tekst in Nietzsches filosofische corpus. Het wordt gepresenteerd als een filosofische roman en volgt de hoofdpersoon Zarathustra, die uit zijn eenzaamheid in de bergen afdaalt om zijn diepgaande inzichten met de mensheid te delen. Het boek is opgebouwd uit vier delen, gevuld met parabels en verhandelingen die Nietzsches belangrijkste filosofische ideeën verwoorden, zoals de Übermensch (Overman), de eeuwige herhaling en de dood van God. Door Zarathustra's leer onderzoekt Nietzsche de noodzaak voor individuen om de conventionele moraal te overstijgen en hun eigen waarden te creëren in het streven naar een zinvoller en authentieker bestaan.